YAZILARIM: Kasım 2014

24 Kasım 2014 Pazartesi

SİGARA MAHKUMU OLMAYIN - (İsmail Kara)

22 Kasım 2014 Cumartesi

ÖĞRETMENLER - İsmail KARA

ÖĞRETMENLER

İsmail KARA

Her yıl öğretmenler gününde içime bir burukluk siner. Çocukluğumda, öğretmen olmayı çok istemiştim. Ülkemiz şartlarında öteden beri, gençlerin çoğunlukla istedikleri mesleği seçemedikleri bilinen bir gerçektir. Ne yazık ki, aynı akıbete ben de uğradım. Payıma eğitimcilik yerine, maliyecilik düştü.

İkinci şiir kitabımın adı “Öğretmenim” dir ve ilk şiirin bir bölümü şöyledir,

“Sana saygım sonsuzdur

Babam gibi, anam gibi

Öğretmenim

İstersen kölen olurum

Bir harfle kalmadı

Bana öğrettiğin”

Hz.Ali demiş ki, “Bana bir harf öğretenin kölesi olurum”.

Öğretmek bu kadar önemli, öğretmenlik bu kadar kutsal…

Büyük Önder Atatürk’e diyorlar ki;

-Paşam milletvekili maaşlarını düzenleyeceğiz, ne kadar olsun? O şöyle diyor;

-Öğretmen maaşını geçmesin!

Uzun zaman bu uygulanmıştır. Hatta yakın geçmişe kadar milletvekili maaşları profesör maaşlarının altında ya da onlara denk tutulmuştur. Son zamanlardaki durum ise herkesin malumudur. Arada büyük bir uçurum vardır. Üstelik hiçbir ülkede olmayan bir şey, milletvekilleri iki yıllık görevden sonra çok yüksek maaşla emekli olmaktadırlar.

Öğretmenlerin “Dokunulmazlık zırhı” da yoktur. Çok zor şartlar altında görev yapanların yanı sıra, o eski saygınlıkları da korunmadığı için; bazı yobaz veli ve öğrencilerin tehdit ve saldırılarına bile uğramaktadırlar. Çeşitli şekillerde darp edilen veya öldürülen nice öğretmenlerimiz oldu.

Öyle ki, bazen siyasî iktidarların da hedefi oldular. Yerden yere sürüldüler. Değişik kıyımlara uğradılar/uğratıldılar.

Tüm öğretmenlerimiz, her yönden ne kadar huzurlu olursa; o kadar verimli görev yaparlar. Bu nedenle, onları mutlu edebilecek tüm önlemler alınmalıdır.

Eğitim ordumuzun bireyleri olan öğretmenlerimizin ayrıca fevkalade donanımlı, son derece bilgili yetiştirilmesi ve bunun için de azami bir gayret sarf edilmesi gerekir.

Eski Milli Eğitim Bakanlarından merhum Tevfik İleri’nin öğretmen yetiştiren kurumların yetkilileriyle yaptığı bir toplantıda onlara hitap ederken söylediği şu söze bakınız;

-Sizden essah (gerçek) öğretmenler yetiştirmenizi istiyorum.

Büyük Önder Atatürk de 1924 de öğretmenlere şöyle seslenmiştir;

“Öğretmenler! Yeni kuşağı, cumhuriyetin fedakâr öğretmen ve eğitimcileri,

sizler yetiştireceksiniz. Ve yeni kuşak, sizin eseriniz olacaktır. Eserin kıymeti, sizin maharetiniz ve fedakârlığınız derecesiyle orantılı bulunacaktır. Cumhuriyet; fikren, ilmen, fennen, bedenen kuvvetli ve yüksek karakterli koruyucular ister! Yeni kuşağı, bu özellik ve kabiliyette yetiştirmek sizin elinizdedir”.

Başka bir sözünde öğretmeni şöyle anlatır;

“Öğretmen bir kandile benzer, kendini tüketerek başkalarına ışık verir”.

Yurdumuzun ikinci güneşi olan tüm “essah” öğretmenlerimizin gününü sevgi, saygı ve minnetle kutlar; daha huzurlu, daha aydınlık bir gelecek dileriz.

20 Kasım 2014 Perşembe

VEFA - (İsmail KARA)

VEFA

İsmail KARA

Vefa nedir?

Vefa, birbirini uzun süre sevmiş olan insanların, bu sevgilerini kesmeyip uzatmalarıdır.

Dostluğu, arkadaşlığı sürdürmektir. Unutmamaktır.

Bir atasözünde dendiği gibi; “Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı vardır”.

Sevgili dostum İsa Kayacan, radyo program konuğum iken ya da başka sohbetlerimizde hep şunu söylemiştir; “Artık vefa İstanbul’da bir semtin adı olarak belleklerimizde yaşıyor ve yaşayacaktır. Günümüzde, eski anlamını yitirmiş durumdadır”.

Kayacan’a tüm kalbimle hak veriyorum.

İnsanların iki yüzlülüğü, sahte dostluklar, çıkar karşılığı sevgi gösterileri öylesine arttı ki; ayırdını yapabilmek de bir hayli zorlaştı.

Ben bile vefasız ve sahte dostlarımdan birçok darbe yedim. Bunları yazı ve şiirlerimle de dile getirdiğim zamanlar oldu. Epeyce akıllandım. Ama çok da geç kaldım. Bu yaştan sonra akıllanmanın da pek yararı yok.

Dost dost dedim çok kişiye,

Tanışıp da ettim toka…

El verdim de kimden kime,

Şoktan çıktım, girdim şoka…

Şemsettin Küzeci dostumun bana birkaç yıl önce hatırlattığı bir Hollanda atasözü var; “Bir eşek, aynı çukura iki kere düşmez”. Ben iki de düştüm, üç de… Makul görmenin, affedici olmanın da cezaları yok değil…

Şair Ali Akçeken ise bir şiirinde şunu söylüyor;

“Ayna sandım ben her yüzü

Senet bildim tatlı sözü

Sırtımdaki bıçak izi

Dost bildiğim kuldan geldi”.

Vazgeçtim vefadan filan, vefa beklerken; beklediğin kişiden bir de darbe yemek var. Benden söylemesi.

Bir fincan kahvenin hatırı ise, eskiden olduğu gibi bırakın kırk yılı şimdilerde birkaç yıl bile değildir.

Yerel bir gazete çıkarırken, birlikte çalıştığımız bir arkadaşa faturalı bir hat alıvermiştim. Yüksek miktardaki üç faturayı ödemedi ve cereme olarak bana döndü.

Aynı gazetede çalıştığımız bir arkadaşı, bir yakınımın kızı ile evlendirdik. Adam bana ödemesi gereken borçlarını ödemedi ve bizimle görüşmeyi de kesti. Sanki ona karşı ben suçluyum. Sanki ben ona borcumu ödemedim. Bu nasıl insanlık, bu nasıl vefa? Anlamış değilim.

Tabiî bu örnekleri çoğaltmak mümkün… İyilik yap, kötülük bul.

Dönüyorum dostum Dr.Şemsettin Küzeci’nin hatırlattığı özlü söze ve soruyorum kendi kendime; “Yahu ben iyi niyetim yüzünden kaç kere çukura düştüm. Bir eşek kadar bile olamadım mı acaba?” (Acabası da fazla gibi).

Şunu da unutmamak lâzım; “Hiçbir iyilik karşılıksız kalmaz; ya ceza görür, ya da mükâfat”. Ünlü şair Mehmet Akif ise şöyle demiş; “Yüzsüzdür insanoğlu bilemezsin fendini / Kime iyilik ettiysen, ondan koru kendini”.

Benim mükâfatını gördüklerim çok az gibi geliyor.

Bazen diyorum ki kendime; “En iyisi, kimseye iyilik yapma”

Ne dersiniz?

17 Kasım 2014 Pazartesi

A.VAHAP AKBAŞ VEFAT ETTİ

A.VAHAP AKBAŞ VEFAT ETTİ

Türk Edebiyatında yaprak dökümü devam ediyor.

Şiir ve yazıları HİSAR dergisi dahil birçok yayın organında yayınlanan şair A.Vahap Akbaş, kansere yenik düştü ve yaşamakta olduğu Çorlu’da 15.11.2014 günü vefat etti. Cenazesi, memleketi Batman’da toprağa verildi. Allah rahmet eylesin!

A.Vahap Akbaş, 1954'te Batman'da doğdu. Batman Lisesi ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nden mezun olan Akbaş, Çorlu'da 1977-1985 yılları arasında öğretmen, 1985-1993 yılları arasında da Milli Eğitim Şube Müdürü olarak görev yaptı. Akbaş, Çorlu Mehmet Akif Ersoy Anadolu Lisesi'nde öğretmenlik yaparken isteğiyle 2001'de emekli oldu.

İlk yazısı 1978'de Hisar dergisinde yayımlanan Akbaş'ın şiir ve yazıları, Türk Edebiyatı, Mavera, İslami Edebiyat, Kandil Çocuk, Gül Çocuk, Selam, Düş Çınarı, Yağmur, Umran, Külliye, Berceste, Gonca, Yeni Devir, Türkiye gibi dergi ve gazetelerde çıktı. Akbaş, 1993 ve 1994'te 15 sayı yayımlanan Nisan Bulutu dergisinin genel yayın müdürlüğünü yürüttü.

Akbaş, 1982'de "Efgan" adlı kitabıyla Türkiye Yazarlar Birliği'nce "yılın şairi" seçildi. Vahap Akbaş, 1984'te "Alevler ve Güller" ile Sedat Yenigün Roman Yarışması'nda ikincilik, 1987'de "Kuş Olsun Yüreğim" ile Türkiye Milli Kültür Vakfı-Gökyüzü Yayınları Çocuk Şiirleri Yarışması'nda üçüncülük ödülü aldı.

Şairin “Sevgi Gazelleri” adlı şiirini aşağıda okuyunuz.

Girdiğim bütün savaşları kazandım sevginle
önüme çıkan harami dağları aştım sevginle

deryalara açıldım yol yön oldun fırtınalarda
en amansız girdapları geçtim sevginle

çok karanlık zamanlarda bile ışık tuttun önüme
kirli tuzaklar pusular hep kalktı aradan sevginle

ak kuşlar dolaştı içimin göklerinde rahmet yağdı
ırmaklar aktı dağ taş çiçeklerle donandı sevginle

II

ey rahiyası çölleri dolduran gül/dolduran gül
ey hayat verecek şeylere çağıran gül

ey evrenin efendisi/ey sevgililer sevgilisi
ey yeri ve göğü rahmetle donatan gül

ey ibrahimin duası/ibrahimin duası ey
kitabı öğreten kum gönülleri veha eden gül

sen olmasaydın/sen olmasaydın
ne kalırdı hayattan/ne kalırdı ey gül

12 Kasım 2014 Çarşamba

ŞAİR OSMAN TAŞ

ŞAİR OSMAN TAŞ

İsmail KARA

Anadolu’nun bazı yörelerinden şimdiye kadar halk ozanı,

çok şair yetişmiş ve yetişmektedir. Sivas, Kars, Erzurum ve

ve Kırşehir illeri sanıyorum başta gelirler.

Kırşehir’den yetişen Muharrem Ertaş, Şemsi Yastıman ve

Neşet Ertaş gibi ozanlarımızı duymayan her halde yoktur.

Bu gün size yine Kırşehir’in yetiştirdiği bir insandan,

bir şairden söz etmek istiyorum.

Osman Taş, Mucur’un Büyükkayapa köyünde 1955 de doğdu.

İlkokulu köyünde bitiren Taş, zor şartlar altında bir yandan

çalıştı, bir yandan okuyup yüksek öğrenimini tamamladı.

Ailesine katkı vererek, başta yedi kardeşinin de iş ve öğrenim

hayatında etkili oldu.

Bir bankanın şube müdürü iken emekliye ayrılan Taş, Ankara’da

yaşamını sürdürmektedir.

“Kırşehir’in yetiştirdiği bir insan” dedik. Şairlikten ziyade bence

insanlık da önemli… Şair Taş, insan gibi insan. O, karıncayı bile

incitmek istemeyen, hiçbir insanı kırmamak için azamî gayreti

elden bırakmayan çok duyarlı bir kişi…

Şimdiye kadar bir şiir kitabı çıkardı. Bugünlerde ikinci kitabını

yayınlamak için çalışmalarını sürdürüyor. Aşağıya beğendiğim

bir şiiri “Deli Gönlüm” ü alıyorum.

Deli gönlüm kırk parçaya bölünmüş
Her parçası kırk yerinden delinmiş
Garip ismim dost gönlünden silinmiş
Bundan sonra bu dünyayı neyleyim
      Gönül bir dost vazo sudur sen onu kırdın
      O seni sevdikçe, sen onu yerdin
      Olura, olmaza sırrını verdin
      Bundan sonra bu dünyayı neyleyim
Güle aşık idim gül vurdu beni
Leylayı ararken çöl vurdu beni
İltifat beklerken dil vurdu beni
Bundan sonra bu dünyayı neyleyim
     Yar, terk etmiş artık bizi unutmuş
     O güzel aşkımı bir pula satmış
     Hemen kendine yeni yar tutmuş
     Bundan sonra bu dünyayı neyleyim
Osman'ım severdim seni özümden
Yar, seni sakınırdım kendi gözümden
Dünya zindan oldu senin yüzünden
Bundan sonra bu dünyayı neyleyim.

Osman TAŞ (12.10.2014)

"YENİ TÜRKİYE" DİYE BİR ŞEY YOKTUR.

10 Kasım 2014 Pazartesi

BU GÜN HER YERDE SENİ ANIYORUZ

BU GÜN HER YERDE

SENİ ANIYORUZ ATAMIZ!

İsmail KARA

Bu gün her yerde seni anıyoruz Atam!

Sana karşı görevlerimizi pek de yerine getiremedik.

Bize verdiğin öğütler doğrultusunda yürüyemedik.

Hatta onlar, çoğumuzun bir kulağından girdi,

öbüründen çıktı. Ne seni, ne de dediklerini dikkatle

anlamaya çalışmadık. Dünyanın ta öte yanındakiler

anladı seni…

ABD anladı,

İngiltere anladı,

Japonya anladı,

Çin anladı,

Afrika’nın çok ülkesi anladı.

Hatta birçok geri kalmış, uzun yıllar sömürülmüş

koloniler bile seni ve eserlerini anladı. Onlara ışık

oldun, meşale oldun, bayrak oldun! Sayende çoğu

bağımsız birer devlet oldu.

Dahası var. UNESCO’nun üye ülkelerine;

"Bu gün UNESCO'nun üzerinde çalıştığı bütün projelerin

isim babası Mustafa Kemal'dir." denilerek verilen önerge

kabul ve uygulaması, hiçbir dünya lideri için olmamıştır.
1976 yılında UNESCO üyelerine;

“Atatürk’ün doğumunun yüzüncü yılı,152 ülkede

ayni anda kutlansın” diye bir öneri sunulur.
İsveç delegesi birden ayağa kalkarak;
"Ne yani dünyada bu kadar devlet adamı var

hepsinin doğum gününü böyle kutlayacak mıyız?"

diye itiraz edince, bu kez Rus delegesi ayağa fırlar

yumruğunu masaya vurur, ve 152 ülkenin delegelerine hitaben;

"Genç delege arkadaşım hatırlatmak isterim ki,

ATATÜRK öyle dünyadaki herhangi bir lider değildir,

bırakın onu bir yıl anmayı her ülke her
problemine çare olarak aramalıyız" der.

Gerçekten UNESCO, 1981 yılını

“Dünya Atatürk Yılı” olarak kabul ve ilan ederek,

o yıl 193 üye ülkesiyle kutladı.

Öte yandan ABD’li Prof.Arnold Ludwing, 18 yıl süren

bir araştırması sonrasında, Atatürk’ü, tüm dünya liderlerinin

en büyüğü olarak tespit ettiğini gerekçeleriyle dünya

kamuoyuna açıkladı.

Lloyd George (İng.1922) bir konuşmasında şunları dedi;

“Yüzyıllar nadir olarak dâhi yetiştirir. Şu talihsizliğimize bakın ki,

O büyük dâhi çağımızda Türk Milletine nasip oldu”.

Biz ise, başta on kasımlarda seni anarken;

“İzindeyiz Atam” dedik durduk. Ama gerçek bağlamda

izinde olamadık.

Senin dediğin birçok olumsuzlukları yaşadık ve yaşıyoruz.

Hatta sana ve eserlerine düşman olan bir güruhu sinemizde

yetiştirdik ve tepemize diktik.

Anlamadıkları veya anlamak istemedikleri dinimizi de yine

dinimizi ve de seni anlamayan insanlara karşı adeta bir silah gibi

kullandılar.

Senin gençliğe hitabında yer alan sözlerinin birçoğu gerçek oluyor.
Ey çok ileri görüşlü, Ulu Önder!
Bu gün içtenlikle seni anıyoruz, sana olan sevgimiz daha daha
artıyor her geçen gün. Huzurunda saygıyla eğiliyoruz.

6 Kasım 2014 Perşembe

BAYRAĞIM VE VATANIM

BAYRAĞIM VE VATANIM

İsmail KARA

Türk milleti için çok kutsal iki varlıkdır; bayrak ve vatan…

Hemen hemen her Türk insanı, bayrağı ve vatanı uğrunda canını vermeye hazırdır. İşte bu milleti, millet yapan unsurlardan birisi, bu sevgi ve beraberlik duygusudur.

Yine bitirilmiş bir Osmanlı İmparatorluğu kalıntılarının yerine, milleti bir araya getirerek olağanüstü bir azimle, üstüne çöreklenmiş düşman ordularını bertaraf edip yeniden ve dünyaya örnek bir Türkiye Cumhuriyeti devletini kuran Ulu Önder Gazi Mustafa Kemal Paşa’ya duyulan bağlılık da bu kutsiyete dahildir.

Her ne kadar başta batı dünyasının gayretleriyle bu sevgiler yok edilmeye çalışılsa da, yine de dimdik ayakta kalacaklardır.

Dolayısıyla yine Atatürk’ün dediği gibi; “Türkiye Cumhuriyeti ilelebet yaşayacaktır”. Onu hiçbir güç yıkmaya, yok etmeye muvaffak olamayacaktır.

Asil Türk milleti, kendi öz varlıklarını korumayı bilecek ve bunda da daima başarı sağlayacaktır. Son zamanlardaki bazı olumsuz gelişmeler, hiç kimseyi yıldırmasın.

Size “Bayrağım ve Vatanım” adlı şiirimi sunuyorum:

Doğdum doğalı hayranı olduğum,

Doyamadığım, hiç kıyamadığım,

İki varlık var canımda bulduğum;