GİDEREK
---İsmail
KARA---
Çok
şeyler değişti hayatımızda.
Çok
şeyler eksildi.
Kafamız
eski kafa değil.
Ellerimiz
zıt kutuplarda,
Değişik
yönlerde ayaklarımız
Yürekler
birlikte çarpmıyor.
Nabzımız
eski nabız değil...
Yok
içimizde eski heyecanlar.
Yok
oldu eski çoşkular.
Narkozlu
hasta gibiyiz.
Neşter
değdi değecek tenimize,
Yanacak
canımız, yanacak da
Belki,
belki uyanacak da
İnsanlar belki...
Nasıl
girdiler beynimize,
Nasıl
uyuşturulduk?
Dostlar,
dostlar biz
En
onulmaz yerimizden
Vurulduk,
Yaramız
derinlerde...
Nasıl
bir morfin bu?
Olmaz
olsun böyle uyku?
Aylarca,
yıllarca süren,,,
Kimse
açmıyor gözünü,
Herkes
saklıyor ikincil yüzünü,
Yaşam
bir tiyatrodur biliyorum,
Ama
bu nasıl perde,
Bu
nasıl oyun?
Gözlerimiz
hep yerde,
Olmuşuz
sanki koyun...
Otumuzu
alıyorlar önümüzden,
Susuyoruz.
Etimizi
çalıyorlar canımızdan,
Susuyoruz.
Sürüyorlar
bizi ileriye
İlerisi
güllük, gülüstanlık diyerek.
Oysa
bataklık, dikenlik ötesi...
Gözlerimizi
daha daha yumup,
Yaklaşıyoruz
giderek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder