17 Şubat 2014 Pazartesi

İKİ MÜSTESNA İNSAN

İKİ MÜSTESNA İNSAN

“Geçmiş zaman olur ki, hayali cihan değer” diye bir sözümüz vardır ya bilirsiniz… Bazen arşivimdeki resimleri, kitapları elden geçiriyorum. Bir çok dost ve arkadaşlarım adeta karşıma dikiliyor. Anılar canlanıyor.

Dün de öyle oldu. Çektiğim bir fotoğrafa rastladım. Kaybettiğim değerli iki dost ve bazı anıları yeniden yaşadım.

Birisi, yıllarca baba dediğim Türk şiirinin çınarı merhum şair ve yazar Ahmet Tufan Şentürk, diğeri ise sağlığında tanıştığı herkesin gönlüne kısa zamanda girip taht kuran musiki sevdalısı, hattat, ressam ve şair Hüseyin Balım (1946-24.02.2007).

Eşinin vefatından sonra yaklaşık 29 yıl (1976-2005), mütevazı evinde tek başına yaşayan ve kaçınılmaz sonla hayata veda eden manevi babam Ahmet Tufan, genç şairlere üstatlık yapmış, çoğunun gelişmesinde bir hayli katkı sağlamıştır. Hatta bazı usta şairler bile şiir konusunda O’nun görüş ve fikirlerine başvurmuştur. Tatil günlerinde evinde şairler toplanır şiirlerini okurdu. Bu yüzden ben oraya “Tufan Baba Dergâhı” demiştim.

Aldığı çok sayıdaki ödüller arasında “Türkçeyi en iyi kullanan şair” ödülü vardır ki, Ahmet Tufan Şentürk’ün şiirlerine vurulan bir damgadır.

Gelelim Hüseyin Balım’a… O’nunla hep aynı mahallede oturduk ama, geç tanıştık. 1998 değil de, keşke daha erken tanışsaydık. Yüzü daima gülerdi. Çok sıcakkanlı bir insandı. Buna anlattığı fıkralar, yaptığı espriler de karışınca ötesini düşünün artık… Yeni tanıştığı kişilerin bile kısa zamanda kalplerini kazanır, gönüllerinde taht kurardı. Çıkardığı bir karton tabloya, ya da bir tabağa hat yazısı ile ismini yazar ve takdim ederdi.

Arşivinde 4.000 civarında plak, 2.000 civarında kaset vardı. Çoğu sanatçının kendisinde bile kalmayan eserleri, onda mevcuttu. Evine gelen dostlarına güzel bir müzik ziyafeti çekerdi.

Tufan babayla O’nu da tanıştırdım. Aradan bir süre geçtikten sonra babanın resmini yapmış ve kendisine takdim etmişti. Tufan baba hem çok mutlu olmuş, hem de Balım’ı içtenlikle kutlamıştı. Ben de işte o andan bir kesiti kamerama kaydetmiştim.

Tufan baba, Ahmet Tufan Şentürk, 09.05.2005 de vefat etmişti. Her iki müstesna insanı rahmetle anıyorum.

1 yorum:

  1. Her ikisini de yakından tanıyorum. Hattat , şair ve ressam Hüseyin Balım Birgin şair Nusret ile Aydın / Söke'ye gelmişlerdi. Yanılmıyorsam 1998 le idi. Onu elimden geldiği kadar ağırladım. Hoş bir insandı. Ne yazık ki onu da kaybettik. Mekanı cennet olsun...Ahmet Tufan Şentürk ve İsmail Kara 'da şu an da öbür alemde. Belki birlikteler. Her üçünü de rahmetle anıyorum. Mekanları cennet olsun. Abdülkadir Güler...

    YanıtlaSil