22 Ağustos 2012 Çarşamba

Yakınmalar

YAKINMALAR TÜKENMİYOR AMA, YİNE DE…
  
   Batmıyor bu dünya

    (Tevfik Fikret’in ölüm yıl dönümü dolayısıyla-Naklen)

    İnsanlığın evrimine katkıda bulunan sanatçı ve düşünürler, yaşadıkları dönemi ve toplumu zaman zaman acımasızca eleştirmişlerdir.

    Aşağıda değineceğimiz eleştiriyi lütfen okuyun!

    100 yıl önce ;
    Dönemin Osmanlı toplumunu ve basınını eleştiren ve Cevdet Kudret tarafından sadeleştirilen bu metin, Muallim Dergisi’nin 2.cilt 14 sayısında yayımlanmıştır. 1867-1915 yılları arasında yaşayan Tevfik Fikret, bu metni 2 Şubat 1908 tarihinde, günümüzden yaklaşık yüzyıl önce yazmıştır.

    Namuslu geçiniyor, alçak yaşıyorlar

    “En yakın arkadaşlarımın arasında, sokağa çıplak çıkmış bir adam duygusuyla titriyorum; herkesin vicdanı kapalı, örtülü; yalnız ben çıplak! Herkes hiç olmazsa kıafetlerle -ne diyeyim- mayasını örtüyor; herkes zamanın alçaklık süslerine bürünebiliyor; herkes namuslu geçinerek alçak yaşamanın kolayını buluyor; herkes bu rezalet havasında nefes alabilmek için bir kolaylığa, bir çareye, bir büyüye sahip…İşte kalem namusu, basın namusu, edebiyat namusu…O da öldü, o da çiğnendi. Gazetesinde bir jurnal sureti basamayanlar artık gazeteci sayılamıyor.

     “Bilir misiniz, bu zamanda namus, kılıfını kemirir bir cevherden başka bir şey değil… Size koşuyorum; elbette siz beni anlar, benimle ağlarsınız. Bayramın ilk günlerinden beri damarlarımın içinde bir kızgınlık zehiri dolaşıyor, kanımı kemiriyor; burada artık herkesin benden ürktüğünü, kaçmak istediğini görüyorum.

     “Herkes edepsizliğe hak veriyor; bana diyorlar ki; zaman haklıdır,akıllıdır; sen budalasın” Allahaşkına siz öyle yapmayın, siz bari deyiniz ki; sen budalasın; fakat zaman haklı, akıllı değildir”.

    “Yeisimin derecesini düşünemezsin, kardeşim, kendimi taşlara çarpacağım geliyor. Fakat hani benim yurtsever kanımla kirlenecekbir temiz taş”.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder